Zwierzęta i ludzie przebywali lądem niejednokrotnie trasę liczącą ponad 1000 km. Do tego celu szlachta kresowa wynajmowała wyspecjalizowanych w pędzeniu bydła ukraińskich chłopów, konnych pastuchów zwanych paśnikami, wolarzami. Jeden z tzw. szlaków wołowych prowadził również przez obszar ekonomii malborskiej. „Ludzie ukrainni” dwa razy w roku spędzali stada liczące po kilkaset wołów na tygodniowe postoje w ekonomicznym lesie ryjewskim, gdzie w trakcie odpoczynku prowadzili handel z rzeźnikami. Za wypas wołów w lesie ekonomicznym handlarze powinni płacić tzw. „dąbrowne”, brak jednak informacji, aby to czyniono. Prawdopodobnie las ryjewski traktowano jako dobro państwowe, czyli niczyje. Praktyka wypasania tak dużej liczby zwierząt zaburzała cały lokalny ekosystem. Prowadziło to do degradacji lasu, również z powodu palenia ognisk przez pastuchów, co powodowało usychanie drzew. Obecność w lesie dużej liczby ludzi i psów pasterskich była powodem, dla którego na początku XVIII wieku w lesie ryjewskim spośród gatunków dzikiej zwierzyny odnotowywano jedynie wilki, lisy i zające.

Ilustracja: fragment okładki książki Jana Baszanowskiego, Z dziejów handlu polskiego w XVI-XVIII w. Handel wołami.

źródło: http://www.facebook.com/polski.malborg/

Misją osób tworzących tę stronę jest krzewienie wiedzy historycznej na temat Malborka, Żuław i województwa malborskiego w okresie nowożytnym.

Pytania prosimy kierować na adres: polski.malborg@gmail.com

Strona powstała w związku z projektem o roboczej nazwie „Polski Malborg” przygotowywanym przez Muzeum Zamkowe w Malborku.