W rezultacie fiaska negocjacji, po odmowie złożenia przysięgi wierności Zygmuntowi III razem z pozostałymi posłami został uwięziony. W 1611 r. przywieziono go do Warszawy razem z zdetronizowanym carem Wasylem Szujskim i jego braćmi oraz wojewodą Michaiłem Szeinem. Następnie Filareta przewieziono do Malborka, skąd miał możliwość prowadzenia korespondencji i gdzie podejmował nawet gości, doskonale też orientował się w bieżącej sytuacji w Rosji.

Po podpisaniu w grudniu 1618 rozejmu w Dywilinie, w 1619 r. król wysłał do ekonoma Melchiora Wejhera list nakazujący, jak najszybsze uwolnienie Filareta.
„Urodzony. W ustanowieniu pokoju z Moskwą przez komisarzy naszych włożony jest ten jeden warunek, aby z obydwu stron więźnie na czas pewny oddani byli. Dlatego posyłamy szlachetnego Jakuba Biedrzyckiego, komornika naszego do Malborku, aby Filareta metropolitę rostowskiego, który do zamku tamtecznego był oddany, za wiadomością Wierności Waszej wziąwszy onego do komisarzy moskiewskich prowadził. Żeby się czasu naznaczonego na wymianę więźniów nie uchybiło, jako tedy prędko pomieniony komornik z pisaniem naszym do Malborku przyjedzie i ono do rąk Wierności Waszej odda, więźnia tego onemu bez żadnej zwłoki i trudności wydasz, którego on wedle sobie od Nas danej instrukcji komisarzom moskiewskim stawi”.

Ilustracja: patriarcha moskiewski Filaret, Wikimedia Commons.

źródło: http://www.facebook.com/polski.malborg/

Misją osób tworzących tę stronę jest krzewienie wiedzy historycznej na temat Malborka, Żuław i województwa malborskiego w okresie nowożytnym.

Pytania prosimy kierować na adres: polski.malborg@gmail.com

Strona powstała w związku z projektem o roboczej nazwie „Polski Malborg” przygotowywanym przez Muzeum Zamkowe w Malborku.