27 grudnia 1918 r. w Poznaniu, w czasie wizyty powracającego do Polski Ignacego Jana Paderewskiego, wybuchło powstanie wielkopolskie. Na czele tego narodowego zrywu stanął major Stanisław Taczak, którego głównym zadaniem było zintegrowanie żywiołowo powstających oddziałów w jedną armię. Struktury, które zorganizował, rozrastały się i doprowadziły do zwycięstwa oraz przyłączenia Wielkopolski do odrodzonej Rzeczypospolitej.

Swoje dalsze życie osobiste i zawodowe również związał z wojskiem. W 1930 r. przeszedł w stan spoczynku w stopniu generała brygady. II wojna światowa zastała go w Poznaniu. W drodze do Gniezna, gdzie chciał zgłosić się do Armii „Poznań”, trafił do niewoli. Cały okres wojny spędził w obozie jenieckim.

Po wojnie chciał wrócić do ukochanej Wielkopolski, jednak ówczesne władze polskie nie pozwoliły mu na to. Wyjechał na Kujawy, do swojej córki. Gdy rodzina córki przeniosła się do Malborka, rok przed swoją śmiercią dołączył do nich. Zmarł 2 marca 1960 r. i pochowany został na cmentarzu w Kałdowie. Dopiero w 1988 r., po ekshumacji jego prochy spoczęły na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan, a gen. Stanisław Taczak wrócił do swojej ukochanej Wielkopolski.

We wtorek, 27 grudnia br. - w Narodowy Dzień Zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego na cmentarzu w Malborku Kałdowie przy pamiątkowej płycie nagrobnej gen. Stanisława Taczaka przedstawiciele władz miasta i powiatu, instytucji, zakładów pracy, służb mundurowych, przewodników turystycznych oraz młodzieży szkolnej złożyli kwiaty i zapalili znicze.

O życiu gen. Stanisława Taczaka opowiedział Bogdan Mąder, prezes Oddziału Przewodnickiego PTTK im. Stefana Dubyny w Malborku. Szczegóły w materiale wideo.