Każdego roku opróżniamy w Polsce 110 tys. ton plastikowych butelek, które zaśmiecają cały kraj. Na składowiska i spalarnie trafia ponad 70 %, a do recyklingu tylko niespełna 30 %. A mogłoby więcej, gdyby w Polsce wprowadzony byłby system kaucji na butelki plastikowe. System taki funkcjonuje w Niemczech od roku 2003 z dużym powodzeniem. Recykling sięga tam poziomu 99 %. W czym tkwi u nas problem? Jeśli nie wiadomo o co chodzi, chodzi zapewne o pieniądze, bowiem żeby wprowadzić taki system potrzebny jest duży nakład finansowy. A skąd na to wziąć? Prywatny sektor sam nie udźwignie tego tematu, konieczne jest wsparcie ze strony państwa. Problem polega również na tym, że do systemu kaucyjnego potrzebne są tysiące automatów, a tymczasem w Polsce nie ma żadnej firmy produkującej takie urządzenia, które przyjmowałyby i rozliczały wrzucone butelki czy też puszki.

Jak czytamy na stronie Ministerstwa Środowiska „wprowadzenie systemu kaucyjnego (…) będzie kosztowało w perspektywie 5 lat 19 – 24 mld zł (...)”. Czytamy również, że zdaniem wiceministra środowiska, Sławomira Mazurka „systemy kaucyjne mogą być skutecznym sposobem w pozyskiwaniu surowców, jednak rozważając korzyści z ich wprowadzenia, pod uwagę należy brać także koszty ich funkcjonowania”. Dodaje również, że „analiza możliwości wprowadzenia systemu kaucyjnego dla opakowań pokazała, że planowane wysokie koszty jego wprowadzenia nie równoważą potencjalnych korzyści dla systemu gospodarki odpadami”.

Czy usprawnienie odzysku i ponownego wykorzystania tworzywa PET oraz powstrzymanie zanieczyszczenie środowiska milionami ton plastikowych butelek nie jest warte wydania tak ogromnych pieniędzy?