Jeżeli chcesz poczuć się jak saper na polu minowym wystarczy w wietrzny dzień wyjechać na pobliską drogę, krajową, wojewódzką, powiatową czy gminną. Sadzenie drzew przy drogach to w Polsce ogromny problem.
Wielu ekologów zachwyca się pięknym krajobrazem, tunelami wytyczanymi przez korony drzew, który faktycznie często potrafi zapierać dech w piersiach. Niestety nie zawsze z zachwytu. Wiele drzew przy drogach już dawno powinno zostać wyciętych. Co chwilę słyszymy o społecznych akcjach nawołujących do bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Coraz mocniejsze kampanie, liczne remonty, nowe skrzyżowania i bezkolizyjne przejazdy pod torami mają pobudzać naszą wyobraźnie i zmniejszać liczbę wypadków. Co w takim razie z drzewami? Co z tego, że jest pięknie, cudnie i w ogóle jak o większość z nich prawie wcale się nie dba. Trochę powieje, a na drogi spadają całe konary. Gdzie są ekolodzy i miłośnicy przyrody? Dlaczego słychać krzyk przed wycinką, a mało kto mówi o codziennym dbaniu o drzewa?
Kiedy wsiadam do samolotu, taksówki czy autobusu powierzam swoje bezpieczeństwo kierowcy. Nasi pasażerowie też liczą, że bezpiecznie dojedziemy na rodzinny obiad, ale co zrobić jak 100 letnie drzewo spada ci przed maskę, lub jego gałęzie wlatują przez przednią szybę do auta?

Już uprzedzam oburzonych, którzy za chwilę przytoczą litanię win kierowców. Bo to pijani, bo za szybko jadą, bo brawura i nie wiadomo co jeszcze. Zgadzam się, jednak to straszne spłycanie problemu do niczego mnie nie przekonuje. Po co stawiać bariery na autostradach? Po co budować szerokie drogi z poboczami itd.? Wszystko po to, by było bezpieczniej. Żeby w razie potrzeby mieć miejsce na manewr obronny. W razie kiedy jakiś idiota postanowi wyjechać ci na czołówkę, żebyś miał gdzie uciec. Żeby w razie kiedy w ciemną noc w ostatniej chwili zobaczysz ubranego na czarno pieszego móc go ominąć i nie wybierać między potrąceniem człowieka, a uderzeniem w drzewo.

Na drodze musimy mieć szansę na reakcję. W sytuacji kryzysowej (niezależnej często od nas) wolę wjechać w pole lub wpaść do rowu niż trzasnąć w dwumetrowy pień.
Każdego roku widzę tragiczne wypadki, w których nie było szans na ratunek. Moim zdaniem miejsce drzew jest w parkach i lasach, a nie przy drogach. Zdaje sobie sprawę, że jazda aleją drzew może kogoś uspokajać, że liście rzucają cień na drogę itd. Jednak droga to nie miękki fotel gdzie chcę się zrelaksować i odprężyć. Drogą mam bezpiecznie dojechać z punktu A do punktu B i dowieść wszystkich pasażerów do celu.