Co to są afty? 

Afty to owalne nadżerki pojawiające się na nierogowaciejącej błonie śluzowej jamy ustnej. Zwykle na zewnątrz widoczny jest rąbek zapalny, czyli zaczerwieniona otoczka. Afty pokryte są także włóknikowym nalotem. Dodatkowo pacjent odczuwa mrowienie i pieczenie, na 24 do 48 przed pojawieniem się afty, która na początku jest mało widoczną czerwoną plamką. 

Afty są schorzeniem o charakterze nawrotowym i pacjent, u którego pojawiła się afta w okresach obniżonej odporności lub w wyniku działania czynników sprzyjających będzie narażony na ponowne ich występowanie. 

Gdzie powstają afty?

•     wewnętrzna strona warg;
•     wewnętrzna strona policzków;
•     podniebienie miękkie;
•     łuki podniebienne;
•     dolna powierzchnia języka;
•     dno jamy ustnej. 

Afty – postaci kliniczne

1. Afty małe (afty Mikulicza) to nadżerka pojawiająca się najczęściej, występująca pojedynczo lub mnogo. Osiąga rozmiary około 10 mm i daje bardzo bolesne dolegliwości. Ustępuje po tygodniu lub dwóch od momentu pojawienia się pierwszych symptomów i wykwitu. Nie mają tendencji do powstawania blizn. 
2. Afty duże (afty Suttona) to nadżerki występujące rzadziej, jednak o wiele bardziej problematyczne. Wykwit przechodzi w formę owrzodzenia i w momencie kulminacyjnym osiąga wielkość między 10, a 20 mm. Pacjent odczuwa ogólne osłabienie, może towarzyszyć stan podgorączkowy. Bolesność aft powoduje kłopoty z mówieniem, żuciem i połykaniem pokarmu. Gojenie rany wywołanej przez afty Suttona trwa znacznie dłużej i często pobierane są wycinki w kierunku badania histopatologicznego. Ten stan chorobowy powoduje powstawanie blizn. 
3. Afty opryszczkopodobne są to drobne zmiany, zbliżone wyglądem do zakażenia wirusem opryszczki. W odróżnieniu od pozostałych postaci klinicznych, afty opryszczkowe umiejscowione są na powierzchni naskórka twarzy, który jest błoną śluzową, która ulega rogowaceniu, czyli na dziąsłach i podniebieniu twardym. Czas gojenia to najczęściej trzy tygodnie. Ten rodzaj aft nie powoduje powstawania blizn. 

Afty – przyczyny powstawania 

Powstawanie aft związane jest przede wszystkim z zaburzeniami ze strony układu immunologicznego. Obniżona odporność i większa zapadalność na infekcje, w tym afty, świadczy o nieprawidłowych procesach w zakresie leukocytarnych elementów morfotycznych krwi. Powstawanie aft może wynikać z zaburzeń nabytej lub wrodzonej immunologicznej odpowiedzi komórkowej. Naukowcy z zakresu nauk medycznych nie są w stanie jednoznacznie ustalić, na czym polega patomechanizm aft, jednak istnieje wiele czynników sprzyjających ich powstawaniu.

Czynniki wpływające na powstawanie aft:

•     brak właściwej higieny jamy ustnej;
•     choroby zębów i przyzębia (próchnica, odsłonięte szyjki zębowe);
•     uszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej;
•     zabiegi stomatologiczne (ekstrakcja zęba, powstały stan zapalny);
•     zabiegi protetyczne (nieprawidłowo dobrana proteza);
•     zabiegi ortodontyczne (aparat na zębach);
•     stosowanie leków immunosupresyjnych;
•     choroby przewlekłe, którym towarzyszy stan zapalny;
•     przebyta antybiotykoterapia;
•     silny stres fizyczny i psychiczny;
•     niewłaściwa dieta, silnie alergizująca;
•     zaburzenia snu i regeneracji. 

Jak leczyć afty?

Afty to schorzenie zarówno miejscowe, jak i ogólnoustrojowe. Należy w pierwszej kolejności wyeliminować czynniki mogące wpływać na ich powstawanie i ewentualne nawroty. 

W łagodnych przypadkach aft stosuje się preparaty przeciwbólowe i przeciwzapalne, przyspieszające gojenie nadżerek i owrzodzeń. Mogą być to żele, maści na afty, płukanki i roztwory do nakładania na poranione obszary. 

Warto też wspomóc odporność organizmu sięgając po preparaty lecznicze naturalnego pochodzenia zawierające w składzie jeżówkę purpurową i aloes drzewiasty. Wymienione substancje ziołowe mają działanie stymulujące na układ odpornościowy organizmu. 

Więcej porad znajdziesz na stronie: https://bioaronsystem.pl/