Z policją każdy w mniejszym lub większym stopniu miał do czynienia. Jedni dostali mandat za prędkość inni mieli dużo gorsze doświadczenia. Służby specjalne to dla zwykłych śmiertelników zupełna bajka, bądź lepiej legenda pobudzająca wyobraźnie. Co innego lekarze od których często zależy nasze życie. Historie z „Botoksu” nie wywołały u mnie jakiegoś wielkiego szoku. Są opinie, że ten film szkodzi służbie zdrowia. Ja pytam w jakim wymiarze? Będąc wczoraj w kinie przypominały mi się liczne doniesienia medialne o błędach lekarzy, pijanych ratownikach na dyżurach, firmach farmaceutycznych sponsorujących wyjazdy za wypisywanie recept et cetera, et cetera. Problem jest w tym, że Vega pokazał to wszystko zbite ze sobą. Natłok negatywnych bohaterów u wielu budzi przerażenie i niedowierzanie. Lęk w tym przypadku jest jak najbardziej uzasadniony. Okaleczenie podczas prostego zabiegu, śmierć z powodu złej diagnozy, znieczulica, to wywołuje automatycznie mechanizm obronny.

- Tak na pewno nie jest. Przecież wczoraj byłem u lekarza i było zupełnie inaczej. A co jak byś trafił gdzie indziej? Może byś miał zupełnie inne zdanie?
Najgorsze jest generalizowanie. Z pewnością film przedstawia jedynie wycinek z prawdziwego świata. Pytanie brzmi, jak duży to wycinek?
Osobiście polecam wyrobić sobie własną opinie.
Specjaliści z zakresu medycyny punktują wiele błędów pojawiających się w filmie. Ja uważam, że „Botoks” ma raczej nakłonić widza do dyskusji. Czytając wiele recenzji odnoszę wrażenie jak by opisywały one film dokumentalny, a historycy bądź specjaliści dyskutowali na temat prezentowanych tez i faktów.

„Botoks” mimo oparcia o prawdziwe historie, to wciąż reżyserska wizja. Tym razem świata medycyny, na który polecam spojrzeć nie dosłownie a przez pryzmat.
Czekamy na wasze opinie i komentarze.