W marcu tegoż roku doszło do spotkania (6 osób w Hotelu Stary Malbork) i tam zapadła decyzja o realizacji tej inicjatywy. Jej celem nadrzędnym było doprowadzenie do rekonstrukcji figury Matki Boskiej z Dzieciątkiem usytuowanej do momentu jej zniszczenia w 1945 roku we wschodnim zamknięciu kościoła NMP na Zamku Wysokim w Malborku.

 

25 maja 2007 roku na spotkaniu (w Hotelu Groth) wyłoniony został ostateczny skład osobowy fundacji. Od tego momentu rozpoczęły się intensywne działania związane z realizacją głównego zadania statutowego. Nawiązano współpracę ze środowiskami zagranicznymi. 29 października tegoż roku Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ zatwierdził Statut Fundacji.

 

Na posiedzeniach Zarządu postanowiono, że prowadzona będzie działalność nakłaniająca decydentów, ale i zwykłych obywateli RP, do popierania tej inicjatywy. Na podstawie Uchwał Zarządu rozpoczęto także zgodną z polskim prawodawstwem publiczną zbiórkę pieniędzy. W trakcie działań organizacyjnych wielkim sukcesem stało się uzyskanie akceptacji dla idei realizacji rekonstrukcji figury w ramach pozyskanych przez Muzeum Zamkowe w Malborku środków z Funduszu Norweskiego. Taka decyzja była gwarancją realizacji idei.

 

Fundacja nadal, do 2015 roku prowadziła zbiórkę funduszy na ten cel. W sumie udało się zebrać 15.575,52 EURO oraz 160.000 złotych. Środki te przekazane zostały 15 marca 2015 w trakcie Karwanie konferencji naukowej poświęconej historii średniowiecznej rzeźby Muzeum Zamkowemu w Malborku – realizatorowi zadania finansowanego z Funduszu Norweskiego. Ze środków Fundacji wydano także publikacją książkową omawiającą historię powstania, istnienia oraz zniszczenia Monumentu.

 

Prace nad rekonstrukcją rzeźby rozpoczęły się w końcu 2014 roku, a zakończone zostały 16 kwietnia 2016 roku uroczystym jej odsłonięciem. Połączone ono było zakończeniem prac w Projekcie Norweskim realizowanym przez Muzeum Zamkowe w Malborku. W uroczystościach udział wzięli Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego dr Bruno Plater oraz wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego dr Jarosław Selin.

 

Fundacja wraz z zakończeniem w 2016 roku tych prac nie zakończyła swej działalności. Teraz jej działania nacechowane były pracą skierowaną na realizację projektów regionalnych. Pierwszym było poparcie Fundacji dla idei powołania w Malborku Muzeum Miasta Malborka. To poparcie wynikało z wiedzy członków Fundacji o pomyśle środowisk dawnych mieszkańców naszego miasta polegającym na fizycznej likwidacji kolekcji zebranych przez nich pamiątek związanych z historią Marienburga. Warunkiem przekazania jej do Malborka było istnienie w mieście placówki muzealnej nastawionej na mówienie o przeszłości naszego miasta. A takowej w 2017 roku nie było. Wrócono więc do starej inicjatywy powołania takiego muzeum i po dyskusjach na sesjach z udziałem władz miasta oraz Rady Miasta, muzeum takie zostało powołane z dniem 01 stycznia 2018 roku. Jednocześnie przy wydatnej pomocy organizacyjnej członków Fundacji do Malborka przywieziono wspomniane zbiory.

 

Kolejne inicjatywy związane były z działalnością Muzeum. Członkowie Fundacji wspomagali Muzeum pomysłami oraz własną działalnością w organizacji wystaw. To właśnie w środowisku Fundacji zrodził się pomysł zorganizowania przez to młode Muzeum wystawy, która odbiła się szerokim echem na świecie. Była to wystawa poświęcona nie istniejącemu w polskiej historiografii Stalagowi XX B zlokalizowanemu w latach 1940-1945 w ówczesnym Marienburgu. Przy okazji wydano pierwszą w Polsce publikację naukową poświęconą temu faktowi oraz pozyskano do kolekcji muzealnej unikalne na skalę światową malowidło ścienne z budynku mieszczącego izbę mieszkalną jeńców pracujących w komandzie roboczym. Nigdzie na świecie nie ma takiej pamiątki po tych tragicznych dla ludzi chwilach ich życia. Malowidło zostało odnalezione przez jednego z członków Fundacji, doprowadzono do jego zdjęcia ze ściany i po konserwacji, na nowym podłożu, przeniesiono do Malborka. Wystawa o Stalagu XX B zorganizowana w związku z tym wydarzeniem ściągnęła do Malborka przedstawicieli dyplomacji z krajów, których obywatele byli tutaj więzieni. Pojawili się licznie członkowie rodzin byłych jeńców z różnych krajów świata.

 

Działalność Fundacji dobiega końca. Nie ma środków na prowadzenie dalszych działań. Nie chcemy ubiegać się o dotacje państwowe. Zresztą środki zebrane przez fundację w całości wykorzystane zostały na działalność statutową. Jedyną osobą otrzymującą znikome apanaże za pracę był księgowy Fundacji (tego wymagają polskie przepisy). Działanie wszystkich członków Zarządu były beznakładowe. Ze wspomnianych pieniędzy niewielki procent przeznaczony był na druk „cegiełek”, wydawanie ulotek informacyjnych, plakatów oraz wspomnianej powyżej książki.