Tak to jest, jak się za czynsz nie płaci... Przyszedł komornik i wyrzucił nas z redakcji;) A tak poważnie, to faktycznie przenosimy się do budynku dawnej Szkoły Muzycznej. Dziś w redakcji popłoch, przez trzy dni zbieraliśmy w marketach kartony, żeby teraz zapełnić je papierzyskami i sprzętem. Żal nam odchodzić, bo człowiek jakoś tak się przyzwyczaił do tych murów, do tych miłych sąsiadów zza ścian. Czasem można było ze szklanką przy uchu posłuchać jakie plany ma Pani Dyrektor MCKiE. Nie, nie, żartuję, przez te grube, komunistyczne ściany to żadna szklanka się nie przebije. Ale wiedzieliśmy przynajmniej o której pan Burmistrz pod urząd zajeżdża, bo widok z okna mieliśmy pierwsza klasa.

Teraz tez źle nie będzie, redakcja będzie się mieściła w poprzednim budynku Szkoły Muzycznej, mamy o jedno okno więcej i parę metrów dodatkowych. To znaczy, że podczas pracy nie będzie mi na plecy producent chuchał, a kolega Kuba nie strzeli mnie łokciem przy każdym stukaniu w klawiaturę. Co ciekawe, budujemy green screen. Dla nieświadomych co to, już wyjaśniam. Piękne, zielone tło, które sprawi, że siedząc w redakcji za plecami będę miała paryska wieżę Eiffela, albo plażę z Krynicy Morskiej. I szafkę podobno swoją dostanę. I dwa segregatory. I miejsce na torebkę. Fajnie będzie.

Zaczyna się nowy etap w życiu redakcji. Taki na lepsze, bo każda zmiana jest na lepsze. Mamy nadzieję. Na razie trwa malowanie ścian, o które przez tydzień była wojna, ja z Magdą, żoną producenta chciałam piękne, różowe ściany, a Piotr, Kuba i Dawid upierali się przy czarnych. W końcu stanęło na białym kolorze. Niech będzie. Bylebym miejsce na torebkę miała... Do zobaczenia w nowej redakcji przy Kopernika 1.